ادبیات مدیون دو «بیژن» است
ادبیات فارسی خودش را مدیون دو بیژن می‌داند. بیژن نجدی و بیژن الهی.
هر دو بی‌نظیرند. بیژن نجدی با تخیل شگفت‌انگیزش آدم را مجذوب خودش و نوع نگاهش به وقایع می‌کند. بیژن الهی شاعری پر رمز و راز که به قول دوستان نزدیکش معمایی است که باید حل شود.
بیژن نجدی در زمان زنده بودنش تنها موفق به چاپ کتاب «یوزپلنگانی که با من دویده‌اند» شد. باقی آثار چاپ شده‌اش، به کوشش همسرش پس از مرگ او به چاپ رسیده‌اند.
یک جمله‌ای است در کتاب یوزپلنگانی که با من دویده‌اند که خیلی دوست می‌دارم:
… [ادامه مطلب]زندگی مثل سال